Charles Stankievech is een kunstenaar die "veldwerk" herdefinieert op het raakvlak van geopolitiek, ecologie en geluidsresonanties. Van de meest noordelijke nederzetting op de Noordpool tot de diepten van de Stille Oceaan legt Stankievech de paradoxen van ons bestaan op aarde bloot door zich te richten op het onwaarneembare. Tentoonstellingen en performances bij HKW, Berlijn; Canadian Centre for Architecture; Kunstwerke Berlin; Louisiana Museum of Modern Art; National Gallery of Canada; TBA21; Biënnale van Venetië; Biënnale van Berlijn; en Documenta 13. Hij is universitair hoofddocent aan de faculteit Architectuur van de Universiteit van Toronto, redacteur van Afterall Journal, en momenteel gastonderzoeker aan de Universiteit van Tokio voor 2022-23.
Bijdragen aan het boek door: J.G. Ballard, Karen Barad, Walter Benjamin, Douglas Cardinal, Dehlia Hannah, Takashi Ikegami, Takafumi Kawakami, J. David Lewis-Williams, Clarice Lispector, Raf Rennie, Ala Roushan, Nadim Samman, Barbara Sherwood Lollar, Charles Stankievech, Kim Tait
