Generatieve AI en de Heropleving van Creatieve Imitatie
Mario Carpo
© Courtesy of the artists and the Jencks Foundation at The Cosmic House
In het kader van zijn bijdrage aan de tentoonstelling Chronograms of Architecture zal Mario Carpo inzicht geven in de recente ontwikkelingen van zijn Short But Believable History of the Digital Turn in Architecture.
Generatieve AI creëert geen nieuwe beelden uit het niets; het genereert beelden die een “zekere gelijkenis” vertonen met een selectie van beelden die wij het hebben gevoed. Deze selectie, vaak een dataset genoemd, kan algemeen of op maat gemaakt zijn; in beide gevallen automatiseert Generatieve AI de imitatie en reproductie van enkele gemeenschappelijke visuele kenmerken. Imitatie was eeuwenlang de ruggengraat van de klassieke traditie in de Europese kunst, en werd in de 20e eeuw door het modernisme om goede redenen de facto verboden. Nu de opkomst van Generatieve AI het gebruik van imitatie terugbrengt naar onze ontwerpopleidingen en designpraktijken, is het van dringend belang dat we opnieuw leren wat imitatie is, hoe het werkt, wat het doet, en hoe we er vandaag de dag op kritische en creatieve wijze mee om kunnen gaan. Elke dataset is een canon, maar elke verwijzing naar een precedent is gebaseerd op voorkeur – en we weten maar al te goed dat voorkeur vaak een afspiegeling is van vooroordeel.
SCHRIJF JE HIER IN
Mario Carpo is de Reyner Banham Professor in Architectural History and Theory aan de Bartlett, University College London; en Professor of Architectural Theory en emeritus hoogleraar aan Die Angewandte (Universität für angewandte Kunst) in Wenen. Zijn publicaties omvatten onder andere The Alphabet and the Algorithm (Cambridge, MA: The MIT Press, 2011; ook vertaald in andere talen); The Digital Turn in Architecture, 1992-2012 (Chichester: Wiley, 2012); The Second Digital Turn: Design Beyond Intelligence (Cambridge, MA: The MIT Press, 2017); en Beyond Digital. Design and Automation at the End of Modernity (Cambridge, MA: The MIT Press, 2023).
